Salı, Nisan 01, 2008

alıntı değil çalıntı


almadım çaldım...
aynı alınmadığımız.. sadece çalındığımız gibi...

çizmedim ben tabii ki... çok istememe rağmen.. genlerime rağmen... çizemiyorum.. bugüne kadar "al bunun üstüne yaz" dediklerinin dışında hiçbir eserini! çalmadığım sevgili dostumun bu eserini araklamakta hiçbir sakınca görmedim... hem çok bencilce hem çok "bencilce değil" bir sebepten..

bilmem kızar mı hakkında yazdığıma.. çizimini çaldığımdan daha fazla.. ama tanırız bunca zamandır birbirimizi.. kızarsa da kızsın... :)

doğumgünü falan değil.. antalya'da birlikte içtiğimiz.. hafiften sümüklendiğimiz akşamların ardından da yazmadım.. demek ki hiç haber niteliği taşıyan bir tarafı yok.. ama üzülüyorum be canım.. bazen kendime bazen ona.. ama genelde bizi anlamayan topluluğa.. biz ki toplasan 2-3 kez bağlanmışız birilerine ya da bir şeylere hayatta.. biz ki geveze görüntümüzün ardında çok az cümle kurmuşuz onlara.. bu hıyarlık niye ama niye.. ( bu cümlenin böyle bitmesi gerektiğinden emin değilim ya neyse )

içim bi tuhaf oldu bu çizdiğini görünce.. hikayesini bildiğimden değil.. sesindeki.. yüzündeki bıkkınlığı duyduğumdan ya da gördüğümden de değil.. aklıma önce kendim ( bencil dedim ama ) sonra kedi'm.. sonra konurcanım geldiğinden.. bu şanssızlıktan ( en kolay bu kelimeye alışıyor insan ) bu sıkılmalardan.. biraya vurulan bu sarhoşluktan.. bu belli olmayan yalnızlıktan.. dağlardan.. denizlerden.. uzak uzak şehirlerden.. aklıma gelen ve sana bahsetmeyeceğim birçok şeyden....

içim çok tuhaf oldu bu çizimden evet...
kendi başıma gelenden çok üzüldüğümden.. o kalbini tek parça kesmiş en azından.. ya ben? toz duman.. darmadağın.. parçaları verdiklerimden geri alınmayı bekler...

ona söyleyecek bir şeyim de yok.. kendime yokken.. ben laf anlamazken.. ama "iyidir iyi" diye yaşarken.. "gel birbirimizi itelim falezlerden" demek geliyor bazen içimden... ama bak o elinde robot resim :) kalbini arıyor kaleiçinin sokaklarında belli ki.. belki bi gören çıkar da.. geri verir mi bu saatten sonra..

ya da belki son verdiğinde kalmalı..
nasıl olsa sende, bende, ve bir grup daha benzeşen beşerde bundan epeydir yok.. e yaşayabildiğimize göre.. bırak be canım.. bırak onda kalsın.. belki beynine bizi hatırlatır...

ve bu çizim çok üzdü beni konurcanım..

dibine not: konurcanım kim dersen.. uğraştırma beni.. altta bi link olacak.. "zoo" diye.. orda..

1 yorum:

black dedi ki...

Çok kopmuşum, pis kopmuşum.. sadece buralardan deil.. çoğu şeyden.. Sen beni bilirsin be dcim.. Knorrcum da bilir... Biz biliriz birbirimizi, biliriz de merhem olamayız birbirimize..

..depresif olasım var iyileştirme çalışmalarından muaf..

black

Yorum Gönder

 


. © 2008. Design by: Pocket