yok

yok işte yok.. hayatımda şöyle seslenip gel geri diye ağlayacağım biri yok... muhtemelen geçip gidenlerde de bana karşı böyle bir sesleniş yok..:)
bu şarkıyı dinlediğimde aklıma iki şey geliyor..
birincisi 2 sene önce taksimde ana dair sevdiklerimle izlediğim bir Nev konseri - ki çook güzeldi - ...
ikincisi de İlke'nin çaldığı benim söylediğim bir "Sen Gibi".. kaydı hala durur bir yerlerde...
ama bundan başka bir şey yok.. özlemek belki.. hatırlamak kuvvetle muhtemel de.. beni avutamayan bir gece.. bir ten.. olamadı.. demek ki ve de belki de ben hiç sevemedim mi acaba hayatımda.. yoksa Nevzat bey sadece kendi tribal durumlarını aktardığı şahsına münhasır bu eserse aslında sadece atıp tutmakta mı.. gerçekten kokusu unutulmayacak bir adam ya da kadın yok mu bu hayatta.. benim vereceğim cevabı zaten biliyorsun..
hayatta unutulmayacak ne var ki.. adam dediğin nedir.. kadın dediğin nedir..

"hayat bile sona erer günün birinde..."