hipokampus...

ilk
saat 22.12 idi........
2 sene 6 gün önce idi....
beni görünce dedin ki.......... "güldüğünü görünce takılayım dedim uzun sürsün diye"
seni görünce dedim ki....... "çok mohikan bir halin var"
günlerden Pazar idi...
Suede dinliyordum.
sana bakıyordum.
son
saat 03.57'de bir mail yolladın bana en son...
bilmem ne kadar gün bilmem ne kadar saat sonra....
dedin ki bana..... "kendi duygularımdan bahsetmicem ama seni görüyorum, senden güzelini görmedim daha"
dedin ki bana..... "ben yokum artık"

arasında ne mi oldu....
ilkle son arasında ne mi oldu....
aşk olsun dedin.... aşkoldu....
yok olsun dedin.... yokoldu.... yok oldu...
ondan sonra hiç "var" olmadı...
hep "hayat" engeline bağladım, oysa kötü olan o değildi... kötü sensin. sen kötüsün..
hep "zayıf"lığına bağladım....
hep yaptığına bir "kulp" taktım.
oysa susuz, buzsuz, sek "kötü"ydün sen. sen kötüydün.

yalan dedim yaşanana olmadı....
yalancı dedim sana, olmadı...
ne zaman ne mekan ne sebep ne sonuç bakmadı bana...
kalbi falan geç, aklım almadı..

içkim bitti...
içim bitti....
cümlelere git dedim, gitmediler..
git dedim gitmediler....
iki yılda unutursun dediler, onlar da yalan söylemişler...

sen, uyurken beni izleyen adam...
ben, giysilerine sarılan kadın...

ben iyiydim
sen kötüydün.
bu kadar mı basitmiş...
bu kadar basitmiş.