Salı, Aralık 21, 2010

seni neden unutamam?



bir çocuğunun olması seni baba yapmış olabilir.. ama saçlarını kestirmek adam olmana yetmeyecektir...
vurduğun diplerden kalkmış olman, aslında ne olduğunu değiştirmeyecek..
sevilmen, senden nefret edenlerin sayısını eksiltmeyecek....
ben seni hiç unutmayacağım çünkü.

sık değil, hiç değil ama ortasında bir yerdeyim...
artık beynimde kapladığın hacim eskisinden az, hiç'ten biraz çok...
en azından yaşatıyor..
nefes aldırıyor...
senin neyini sevdiğimi unutuyorum yavaştan..
seni neden sevdiğimi de...
sesin kısıldı kulaklarımda bağıra bağıra...
ellerini hatırlamıyorum mesela...
sevdiğin yemekleri anımsamıyorum..
bana ne derdin de mutluluktan kesilirdi nefesim..
net hatırlamıyorum.

ne kaldı dersen..
nedir bir türlü gitmeyen...

sabah yaptığın yumurtanın tadı... en mavi tişörtün, kapıdan çıkarken aldığın şapkam... tuttuğun takım, ayakkabı numaran, annenin adı, yeğeninin yaşı, Alsancak'ın ortasında telefonda adımı bağırman, beni ilk gördüğünde kurduğun cümle, bir de... bir de... metroya inerken sana dönüp baktığımı hatırlarım.. son'u hatırlarım.

hiçbir ayrıntı yok aklımda, ben 1 Temmuz 2008'de ne hissettiğimi hatırlarım... ve 2 ve 3 ve 4'ünde....

öyle bir öfke var ki burda...
hiçbir zaman "hiç" olmayacak çünkü ben seni hep hatırlayacağım.

0 yorum:

Yorum Gönder

 


. © 2008. Design by: Pocket