ankaralı bey bi imza alabilir miyim..

evet muhteşem bir haftasonunun ardından.. atatürk havaalanında kahve içmekteyim.. aslında iki günün ayrıntılarını anlatacaktım ama geldiğimden beri buna gülüyorum.. karşı masada ankaralı turgut ve karşısında bi adam.. çay kahve muhabbetindeler.. bi yandan sinem telefonda habire bir şeyler anlatıyor..
ama bu beşerin aklına hain planlar düşmüş bir kere..

- kızım ankaralı turgut var bak.. işletmem lazım... bak şimdi telefonu vericem ona sen de hayran falan muhabbetine konuşucan ..
- yok olmaz manyak.. ben gülmekten yapamam..
- iyi ben yaparım o zaman.. önce bi ciddiyetimi takınmam lazım..
- tamam ama telefonu kapatma dinlicem..

bi 5 dakika sürdü... kendimi hazırlamam. .sonra garson kızın buna yaklaştığı bir anda hamleyi yaptım..

- ya pardon sizde kalem vardır ben turgut beyden bir imza alsam..
.... turgut bey mutlu:)
- tabii.. ( karşısındaki adama dönerek ) resim var mıydı bizde..
( ay yok istemem resim falan abartma )
- yok abi..
- ya önemli değşil ben şuraya bi imza alsam da yeter.. sizden hatıra kalsın..
- isim neydi..
- didem..
... turgut bey karşısındaki adama verir.. adam uzun metni :) yazar.. turgut bey imzalar..
- yolculuk nereye..
- erzurum ( ahaah uydu di mi )
- ay allah yolunu açık etsin kardeşim..
- saolun turgut bey..
- biz de brüksel'e gidicez ama 15.30'dan beri burdayız..
- aaa yürüseniz varmıştınız di mi şimdiye..
............ sessizlik.. bi 10 sn sonra..
- puhaa... doğru valla..
- neyse ben meşgul etmiyim sizi.. çok çok memnun oldum tanıştığımıza..
- iyi akşamlar..
- size de..

şimdi bu mühim günün hatrına... üstünde "didem hanıma sevgilerle.. ankaralı turgut" yazan bir çatal bıçak kağıdım var... öğretmenler odasında panoya astım.. en kısa zamanda çerçeveletcem.. ahahahaha