uyuryazar

Saat 02.22 olunca.. bir şarkının kapağını açar kadın, içtiği son biraya yaptığı gibi.. içine çeker, sigara gibi.. sevilen gibi.. sevmeyi bekleten.. bekletirken sevilmeyi hayal eden bir kadın.. en alasından sevilmeyi hak ederken saplanıp kaldığı düğümü çözmeye çalışırken uyuyakalan bu kadın, elbet bir gün uyanacak.. ve yıkayacak yüzünü..
Ama şimdi saat 02.29 ve uyuyor... tüm sarsıntıya rağmen uyanmıyor.. biri onu uyandırmalı belki de.. ya da beyni kalbini kaldırana dek, ötene dek bir saat misali.. uyuyacak.. aynı düğüm sıkacak boğazını, aynı iple bağlayacak ellerini.. uyuyacak..
sevmek gibi şeyler rüyada oluyor ancak.. belki de tüm düğümlere rağmen uyanmamasının sebebi budur sadece.. belki de bu kadın bu uykudan hiç uyanmayacak ve bir sabah yatağında ölü bulunduğunda insanlar anlamsızca ölüm sebebini arayacak.. bir tek katili bilecek..
ölmekle bir derdi yok.. uykuyla ya da sevmekle olmadığı gibi..
yazdıkları kalır ardında.. bir de katilin ağzında bıraktığı tat.. ama o adam bilmez.. eğer sevildiği gibi bir katil olacaksa bu dünyada.. o kadın o tadı hiç almaz geri o ağızdan.. almaz ki.. adam her yediği lokmada.. içtiği her şişe birada o tadı alsın.. alsın ki hatırlasın.. hatırlasın ki ağlasın.. varsa..
02.41’de bile uyuyor.. uykusunda başı ağrıyor..