yarın

adalet var mı diye sormadım hiç.. cevabını verecek kimse olmadığından.. ölene kadar anlamayacağımdan.. ölümden korktuğumdan..
sadece çocukken yediğim şekerli yoğurtları özledim ben.. annemin uyuyamadığımda getirdiği pudra şekerli yoğurt yok şimdi.. annem var.. şeker var.. yoğurt var.. o değil ama...
babamı çok özledim bu gece.. ona okutamadığım satırları.. akıtamadığım yaşları.. yaşayamadığı yaşları verebilmek istedim..
ve geldim geldim bu gece durdum...
kılıcımı silahımı kalkanımı bıraktım... attım..
ne olacaksa olsun dediğim.. saldığım.. sallandığım.. düşüp kalktığım hayatta, anlatmaktan yoruldum.. kimse bişey demesin artık.. sussunlar biraz.. yarın ne olacaksa olsun.. o gitsin ben durdukça.. dönsün isterse.. ben sabit kaldıkça yarın.